This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
Freelancer and outsourcer, Verified member This person previously served as a ProZ.com moderator. ProZ.com Kudoz editor
Data security
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Jawa nie pierzcha
jak pierzchają sny.
Żaden szmer,żaden dzwonek
nie rozprasza jej,
żaden krzyk ani łoskot
z niej nie zrywa.
Mętne i wieloznaczne
są obrazy w snach,
co daje się tłumaczyć
na dużo różnych sposobów.
Jawa oznacza jawę,
a to większa zagadka.
Do snów są klucze.
Jawa otwiera się sama
i nie daje się domknąć.
Sypią się z niej
świadectwa szkolne i gwiazdy,
wypadają motyle
i dusze starych żelazek,
bezgłowe czapki
i czerepy chmur.
Powstaje z tego rebus
nie do rozwiązania.
Bez nas snów by nie było.
Ten, bez którego nie byłoby jawy
jest nieznany,
a produkt jego bezsenności
udziela się każdemu,
kto się budzi.
To nie sny są szalone,
szalona jest jawa,
choćby przez upór,
z jakim trzyma się
biegu wydarzeń.
W snach żyje jeszcze
nasz niedawno zmarły,
cieszy się nawet zdrowiem
i odzyskaną młodością.
Jawa kładzie przed nami
jego martwe ciało.
Jawa nie cofa się ani o krok.
Zwiewność snów powoduje,
że pamięć łatwo otrząsa się z nich.
Jawa nie musi bać się zapomnienia.
Twarda z niej sztuka.
Siedzi nam na karku,
ciąży na sercu,
wali się pod nogi.
Nie ma od niej ucieczki,
bo w każdej nam towarzyszy.
I nie ma takiej stacji
na trasie naszej podróży,
gdzie by na nas nie czekała.
Valve ei pakene
kuten pakenevat unet.
Mikään rapina, mikään kilinä
ei aja sitä pois,
ei huuto eikä jyske
siitä havahduta.
Hämäriä ja monimielisiä
ovat unien kuvat;
ne voidaan tulkita
lukuisin eri tavoin.
Valve on itse itsensä,
ja tämä on suurempi arvoitus.
Uniin on avaimia.
Valve avautuu itse
eikä sitä saa suljetuksi.
Siitä pursuavat
todistukset ja tähdet,
siitä putoilevat perhoset
ja entisaikain silitysraudat,
päättömät hatut
ja päälliset pilvet.
Tästä syntyy arvoitus,
jota ei voi ratkaista.
Ilman meitä ei olisi unia.
Hän, jota ilman ei olisi valvetta,
on tuntematon,
ja hänen unettomuutensa näyt
tarttuvat jokaiseen,
joka herää.
Eivät unet ole hulluja,
hullu on valve,
kun on niin itsepäinen,
että pitää kiinni
tapahtumien kulusta.
Unissa elää vielä
hiljan kuollut ystävämme,
iloitsee jopa terveydestään
ja palanneesta nuoruudestaan.
Valve asettaa eteemme
hänen elottoman ruumiinsa.
Valve ei peräydy askeltakaan.
Häilyvät unet
muisti ravistaa harteiltaan.
Valveen ei tarvitse pelätä unohdusta.
Se on kovanaama.
Se puskee päälle,
painaa sydäntä,
vetää jalat alta.
Ei ole valveelta pakoa,
sillä se on kaikessa seuranamme.
Eikä ole sellaista asemaa
matkamme varrelle pystytetty,
jolla se ei meitä odottaisi.
Member since Jun '05
Expertise 
