Objašnjenja ispod su iz srpskog jezika. U hrvatskom se isto kaže mrtvozornik, a za bosanski nisam sigurna ali ne vjerujem da je puno drugacije. Jedina alternativa koja mi pada na pamet je patolog.

mrtvozornik m 1. osoba (obično lekar) koja po službenoj dužnosti pregledom umrlog ustanovljava smrt i izdaje dozvolu za sahranu. — Vlasti su pre rata ustanovile zvanje mrtvozornika, kome se svaki smrtni slučaj mora dostaviti ... mrtvozornik dolazi da utvrdi smrt ... izdaje „čedulu” (dozvolu) za sahranu sa naznakom kada se ona može izvršiti (Bub., GlEM 1931, 82). Sedamdeset i dvije smrtovnice ležale su od prvoga bataljona na stolu divizijskoga mrtvozornika đaka Palčića (Krl. 4, 31). Na koncu sam postao grobar i mrtvozornik! Brojim mrtvace, pretvaram smrt u administrativno štempliranje (I. 8, 50). Pa onda doktori, mrtvozornik, smrt, sprovod, popovi, sami troškovi (Batuš. 1, 212). Mrtvozornik ju je pretražio pa je pronašao, da se ima kršćanski pokopati (Bogd. Mil. 4, 187). Mrtvozornik bijaše seoski starješina, a tu svjetovnu dužnost vršio je također Janko Troha (Goran 1, 46). Mrtvozornici su u pravilu liječnici (Enc. Med. 5, 784). 2. pokr. v. mrtvenjak (1). — Mrtvenjak [je] čuvar mrtvih, mrtvozornik (Matić M. 1, 122, u rečniku).